Vrouwen als paradijsvogels

​

                                      Keramiektentoonstelling van Gunilla Paradis,
                                      ter gelegenheid van de Internationale Vrouwendag Hilvarenbeek
                                      in Cultureel Centrum Elckerlyc
                                      van 24 februari tot 13 maart 2024
       
                                     “Als keramiste houd ik van ronde vormen, van kleur en van glans, vertelt Gunilla 
                                      Paradis. Niet toevallig dus, dat ze graag beelden van vrouwen maakt. Niet het 
                                      gebruikelijke vrouwelijk naakt, maar zoals zij graag vrouwen ziet: als gezellige 
                                      Vriendinnen, zorgende Heldinnen, beminnelijke Godinnen. Of als zonnebadende 
                                      Madammekes, spelende jonge Meisjes of als Kerstengelen.
                                      (zie voor de afbeeldingen hiervan: www.gunillaparadis.com)

​

                                      Vrouwen als Paradijsvogels dus. Kijk naar het trotse trio beelden dat ze ‘Heldinnen’ 
                                      heeft genoemd. In deze ‘oerbeelden’ van een hardwerkende Poetsvrouw, een 
                                      onbaatzuchtige Pastoorsmeid en een zorgzame Pleegzuster, eert ze alle vrouwen 
                                      die behalve in hun gezin, ook buitenshuis met toewijding zorgen en dienen, vaak 
                                      zonder de waardering die hun toekomt. En kijk naar haar badende vrouwen. Dat 
                                      zijn bepaald geen barbiepoppen. Het zijn allemaal vrouwen van vlees en bloed 
                                      die goed in hun vel en lekker in hun lijf zitten. Ze mogen gezien worden!

​

                                      Gunilla Paradis is geboren en getogen in Zweden. Als kind verslond ze de boeken 
                                      van Pippi Langkous. Het sprak tot haar verbeelding net zo stoer en onafhankelijk 
                                       te worden. Toen ze later naar Nederland verhuisde, verwonderde ze zich erover 
                                       dat de emancipatie van vrouwen hier nog niet vanzelfsprekend was. Zo keek men 
                                       vreemd op toen zij als ontwerpster voltijds werkte en om dezelfde beloning vroeg 
                                       als haar mannelijke collega’s, of toen ze als alleenstaande vrouw een hypotheek 
                                       wilde afsluiten. Hoewel ze inmiddels gelukkig ook positieve ontwikkelingen ziet,
                                       vindt ze aandacht voor gelijke kansen en rechten voor vrouwen nog steeds geen 
                                       overbodige luxe.

​

                                       In haar werkzame leven als textielontwerpster stond haar creativiteit voornamelijk
                                       in dienst van anderen. Ze verplaatste zich vooral in het belang van het bedrijf waar 
                                       ze voor werkte en in de wensen en behoeften van de consument. Dat ging haar als 
                                       vakvrouw gemakkelijk af en ze kreeg daarvoor ook veel waardering. Toch raakte ze  
                                       op den duur uitgeblust en voelde ze behoefte aan een gezondere balans tussen 
                                       geven en ontvangen. Tot haar plezier ontdekte ze dat, als ze haar creativiteit de 
                                       vrije loop laat, ze zichzelf weer kan voeden en opladen. Beelden scheppen schenkt 
                                       haar voldoening en ‘‘als mijn werk anderen dan ook nog aanspreekt, is dat een 
                                       mooie toegift. Ik laat u er in deze expositie graag van mee genieten!”

​

                                       Interview: Margriet Storms
                                       December 2023